Subscription service enabled!

In you want to subscribe to this blog, just do it, and you will be continuously informed about ins and outs of Imágenes y Palabras and «El Hacedor».

Nuevos Postales!

Hemos editado nuevos postales de la exposición «AlAireLibre» y del III certamen de Encantapájaros. Interesados en obtener estos, pueden contactar la asociación: aldea@imagenesypalabras.com

Barboras Last Diary

Diario 09

Dear friends,

 

Thanks to those who are curious about our rural micro world and remind us to look behind what we passed. So I left the stones, wood, cement and bricks to motivate myself into a poetic, sentimental mood and……. “I am picking up one-by-one the pages from the calendar that fell down on the floor like the leaves falling down from the trees.”

Preparation for the Winter has many of the encantapajaros and sculptures hidden in safer places. The garden has been put to sleep and we have gathered and eaten most of her small harvest. Many of the neighbours have run away back to their life of cafebars, hairsalons, heated meetings with friends, and getting better by eating all stuff that they collected in the garden.

At the time of the last Dairy, the main concern of everyone was the arrival of the wood for the workshop. Finally it came last month, so we have started the race to finish the roof before the snow falls. We are heating our muscles with carrying all stuff higher and higher and still surprising ourselves how much we can do. Especially me – and I am giving all my respect to Jorge’s idol Archimedes – what great ideas he invented. Also I can forget another amazing tool “the pully” really honestly bless this thing. And by the way, now when I started I feel bad not to continue my greetings –of course multienergy hyperactive Javi “monster” of all kind hardcore work guy who doesn’t need invention he is just throwing up bricks down from the ground. Guy who didn’t forget yet that I am a girl and sometimes he find something “easy” for me. Really thanks to him and his workers that are not only helping to build our dream, but also from my part make my life easier!!

Concretely about the workshop under construction – The 1st and last floor is mostly finished so we are enjoying a new view to the neighbour’s gardens and life under us. We are in the stage of building the walls- something that Dorien is quite excited because it’s her favourite “lego” type of bricks. Hm… I wish to have any left time to make any competition between us with this lego for adults.:)

About other experiences that pump our artistic souls and resized our view..

We participated in Briviesca’s special market day, nice day to come out with the best pieces from our ”kitchen” and entertain on the square. We chose to create knowledge with art…or happy art educating… and present ourself the way that we like…?? The presentation was an interactive exhibition creating discussion between peoples about the development of rural life. Succesfully we found ones who are interested or curious?…. People who want to know and share opinions. So again, red point for Imágenes y Palabras.

Another weekend we packed our van with many food and one big map and went to Cantabria for a meeting about “Life in rural areas”. Place full of other wild people who want to break into real nature again, who are praying for clean countryside beautiful nature and calling for little eletricity and some neighbours. Nice meeting.

Last Saturday we invited all our friends and neighbours for a fiesta to celebrate the end of Summer and danced around a grand fire together – including tío Paco (of the bar in Barcina)! We wore costumes and prepared a beautiful meal – patatas collected by Petra and me, Javali given to us as a reward for taming a lost hunting dog and a traditional north american pumpkin pie (thanks to the neighbour for the pumpkins!).

The website has been given some professional help, including a new gallery layout and a training manual for future volunteers. Hopefully it will be easier to update and maintain (but just in case, we have Petra´s email). Some changes are visible now, many yet to be uploaded including some new photos of El Hacedor, AlAireLibre, Volunteers, and the Briviesca exhibition. Haha…. this part was written by Petra –we are just staring with open mouth ?!

The colder weather has us working faster and closer together, and tired more often, but it is with intention to finish as much as possible now knowing that soon there will not be as many volunteers here to help. Yes, this is the way how to say goodbye because Petra’s and mine way home has already real date. So thanks to everybody who was forming our personal growing and who crossed our lifes. I will remember fondly these hard times ☺ .
Special thanks for Petra who was giving me corrections and inputted serious information to this Diary. Next diary maybe by David – star between all volunteers who is still staying here with hurting hand but brave taste to work.

Thank you & Have a nice time

Barbora & Petra

PS: see you maybe next year for the opening of the Cultural Centre “El Hacedor”

Volunteers’ Diary (Barbora 2)

Diary 8

Dear my and our friends, let’s improve our relationships, let’s share our experiences!

To start with: thanks a lot for the response of my first diary, the imagine persons who I am writing to starting to catch some real outlines. Willeke left and Petra came, “Encantapajaros” are “working”: these are the main points of this period.

More colorful it sounds like…..one month ago we didn’t have a clue how it would look like now☺ …we were trying to make record and make more and more encantapajaros, David made one snake too, I finished an “encantapajaros” of Laura as well and Matia is doing his “encantapajaros” ‘till now -next year it will be ready! But! but: Willeke, she is a winner for one category she made a really poetic tree with golden nests and big smile in the middle, she gave it a very very Dutch name “Tjilp tjilp”!!

Before the day with big D we had in our village something that can make all foreigner really jeulous: “a popular meal”. We were having big dinner with all neighbours exactly on the main village square, so again we improved our relationships with people from the village (except Milano who attacked small neighbour’s dog) we made very respectfull expresion on our faces after we said how long we are going to stay. I was trying to give some “responsable” answers on all kind of questions with whom from this two guys I am going to start dating…:-). Meal was really nice, drinks were never ending – fountain was full of drinks so in the morning we were making folks in square swimming pool, we were dancing, singing…helping Willeke to get to the car, waving at her, we shot our door while waving and than standing and freezing outside without keys ……– sorry there is no graduation because everything was very very OK!

But in the morning we woke up preparing ourselves for the price–giving of the “Encantapajaros” and all together made a really nice atmosphere and day of Encantapajaros! I think it was one of the biggest day for the village, for us, for our bar and next year you better come as well!!! There were a lot of people, a lot of prizes, children were good, weather was nice, encantapajaros were OK and we were glad…just Willeke wrote me today she was kind of broken in the bus !?

After this period the life here started to be much “normal”. We continue working on the house and now we are ready to put first floor, its just wood we are waiting for. I learnt how to make links on web , how effective Dorien is working with computers (Hi Dorien thnx), how spanish people cook rice…. Of course can’t forget Petra our canadian friend! She surprised us and came suddenly like storm. She is this kind of atomic woman with crazy laugh that is shooting everybody and all house is jumping. Anyway some serious hobbies of her are gardening, cooking and since 5 days learning spanish too. She made a science from this normal work that all of us are doing in the garden. Another competition of Feng-sui is developing here in La aldea. Remember it!

Second big change (after Jorges’ birthday ☺): Edo started to attend school for big guys. Yesterday – second day of school he came home with new “ favourite” word – “claro” that mean something like “of course”, so that makes me stop messing with stupid questions for him! “Claro” and he has his own taxi that is every day surprising us – black mercedes.??! Advantages for the children from small villages??! The sad thing that is going to happen is we have just nine days till Mattia leave uuuf…. if you still didn’t tell him something that you always wanted –better to do it as soon as possible.

OK I am closing this nice month looking forward on next one ….anyway work is hard, meal is nice, weather as well 😉
Love, lovely, loving……a lot Barbora

!Hola! …. y adios Willekes dagboek nº 7

Hollands Dagboek 7
Hallo iedereen,

Hier ben ik dan al weer met mijn allerlaatste dagboek! Aankomende vrijdag (24 augustus) komen mijn zus en zusje me halen. Met hun ga ik nog een klein reisje maken door Spanje en dan keer ik weer terug naar Nederland. En het voelt eigenlijk alsof ik te vroeg weg ga want het project is nog helemaal niet afgelopen. Maar ik kom Jorge en Dorien nog wel een keer opzoeken als het project helemaal af is en als ze me nog niet zat zijn natuurlijk.

Misschien kunnen jullie mijn eerste dagboek nog herinneren van maart. Toen kwam ik hier net aan. Besefte op dat moment dat Aldea -toen ook nog bedekt met 1,5 meter sneeuw- echt heel erg klein is, had nog geen flauw idee wat Imágenes y Palabras was en al helemaal niet wat het hier in Aldea deed.
Nu het zomer is, is het een stuk drukker in Aldea. Afgelopen maand hadden we wat extra vrijwilligers en hebben we ook verschillende bezoekjes gehad van vrienden en familie van vrijwilligers. Op het hoogte punt waren we met 9 mensen in ons huis. Voor ons is dat natuurlijk nog extra druk omdat we niet meer zoveel gewend zijn 🙂
Op dit moment hebben we de openlucht expositie ‘Al Aire Libre’ in ons dorp en de vogelverschrikker wedstrijd -of eigenlijk de vogellokker wedstrijd- is in volle gang. Zo krijgen we elke dag ook nog bezoek van mensen die vogellokkers komen brengen, bekijken of die voor de expositie komen. Ik zie het als een overgangsfase van het rustige Aldea naar het drukke Aldea naar Nederland. Kan ik mijn sociale vaardigheden weer een beetje bijschaven.

Het was in ieder geval een heel bijzonder half jaar en heb me prima gered in de stilte van de bergen. Af en toe een fietstochtje, een berg beklimmen, beetje gitaar spelen, muziek luisteren, altijd genoeg werk en absoluut de beste huisgenoten die je je kunt wensen.
Deze week mijn eigen vogellokker nog een beetje afmaken, de mooiste plekjes nog een keer bezoeken, mijn stage verslag afronden, me stiekem verheugen op de komst van mijn zussen, werk afronden en tegelijkertijd ook overdragen aan de volgende vrijwilligster, Barbora Novotna uit Slowakije. Zij is hier sinds een paar weken en zal mijn werk overnemen en zo ook het ‘Hollands Dagboek’ die bij deze omgetoverd wordt tot ‘ English Diary’

Ik wil jullie toch nog even bedanken voor het lezen van mijn dagboeken en heel veel plezier met het lezen van de dagboeken van Barbora aan wie ik nu het woord geef.

Adios Amigos en tot de volgende keer maar weer.

Willeke

English Diary 7.1

Hello everybody,

I am a new member in the La Aldea crew. Don’t know maybe Willeke already introduced me – hard to know for me because I can’t speak Dutch.
I am from Slovakia. I came more or less two weeks ago. Hard to explain what a feeling I had when I came, I think till now I feel a little bit confused or better curiouse. I came here without a big idea how it can look like, the place is so surprising that nobody can be prepared for that. I think from the first time I liked this place, it´s really beautiful here. It just depend on everybody how much each other can “like” it, I mean how long time you can enjoy this beauty ☺ . Neither me, I don’t know how long I will…. For me it’s still exciting here.
First impresion, of course you are able just to judge about what you like and what you don’t like, (I have an artist school and in this kind of places they basically teach you how to think “more” about art – some kind bigger level of looking or thinking about art, yes… I am not a real fan of this profesional education ☺ ) but it’s very banal . Exciting for me is how many different people are able to join this program, competitions etc. etc. How many of them are enjoying to do “the art” .
The emotion I felt later, was a big potencial and “the brave hearts burning for their ideas”…..this is something that I feel ‘till now. All people here are really ambicious in their work and I see them as big personalities. Even if we are sometimes weak in some kind of professional work – especially in building technics, especially me ☺, but everybody has his own place and is seriously developing him/herself.
I don’t see them as people who came here, to spend year in Spain and be somehow usefull for anybody. Yes, respect!…they make me do something ☺….??
People are still the same (you already know them) but there is always less and less of them, something that it’s quite shaking my world because I came here in the most crowded time and I’m now used to it. But it can’t mean that “the rest is not the best”…???? ..hmm.. : ). Don’t know sometimes I am trying to think how it will be when we finish only with two persons (me and David will be the last ones to leave) but it’s impossible to imagine – then I am starting to be very ironic and it’s useless. But really feel pity there won’t be the rest with, who Jorge and Dorien will be talking about secret impresions from us ☺.
Bueno, this is something from me for the first time.
…. anyway… work is hard, meal is really nice just the weather is bad.

See you next time

Barbora

Willekes Dagboek nº 5


Dagboek 5
La Aldea del Portillo de Busto, 27 juni 2007

Het leven met artiesten

Hier in Aldea del Portillo wonen is het niet alleen vanwege de ligging en grootte al heel anders dan wonen in Nederland, ook de artiesten die er in wonen maken het een beetje anders. Een stelletje verzamelaars zijn het. Absoluut niks wordt weg gegooid, want alles kan gebruikt worden voor Kunst. Zo is er een huis en een zolder vol spullen die een niet-artiest al lang weg had gegooid. Of je vind midden in de nacht je artiest-huisgenoot in het donker met een toren voor zich van blikjes, sigaretten en ander puin waar die foto´s van aan het maken is. Of ben je na een middagje vertoeven bij een waterval bakken vol stenen aan het sjouwen die goed zijn voor een kunstwerk. Bij een expositie wordt uren nagedacht of de stapel boeken zo moeten liggen of misschien toch een cm naar rechts. Een voordeel is dat we absoluut uit de mooiste spa-water flessen drinken van Spanje, want die kunnen later ook gebruikt worden voor Kunst. Waar je ook aan merkt dat je met artiesten woont, is waar je spullen in gedecoreerd en bewaard worden. Bijvoorbeeld kom je bij het onkruid wieden een oude wastrommel tegen die gebruikt wordt als plantenbak. In onze douche hangt het wc-papier aan een klerenhanger en de zeep ligt in een hangconstructie van een jampotdekseltje en een touwtje. En je wordt gestrikt voor rare activiteiten als je kunt lezen onder het kopje nieuwtjes. Ik hou van artiesten.
Nieuwtjes

Vorige week hadden we bezoek van Paola. Paola komt uit Italië en was hier vorig jaar 6 maanden als vrijwilligster. En nu was ze dat opnieuw weer even voor 10 dagen.
In het vorige dagboek vertelde ik over de expositie ¨ Pino¨ die in Burgos was. Inmiddels is de expositie weer afgelopen en hebben we die 12 juni groots afgesloten. Speciaal voor de afsluiting van de expositie hebben Mattia en David een kunstwerk gemaakt die 
op deze dag buiten tentoongesteld stonden. David heeft schoenen besmeurt met modder en veters gemaakt van kranten en Mattia heeft een totem gemaakt. Ook hadden we Paco geschreven van ik weet niet hoeveel kleine pino(denne)boompjes. De visuele dichter heette namelijk Paco Pino.
´s Avonds hebben David, Paola, kleine Edo en ik ons in een wit gewaad gehesen met zwarte letters erop. Zo liepen we op straat achter onze architecte van ´El Hacedor´ aan. Zij was gekleed als een soort fee en deelde gedichtjes uit aan de mensen. Om de beurt riepen David, Paola en ik een woord en gooide we tegelijk letters van de soep (vermicelli in de vorm van letters) op straat. Sommige mensen vonden het leuk, anderen raakten geïrriteerd, allen snapte het niet. Maar ja dit is nou eenmaal visuele poëzie.
En dan nog een leuk nieuwtje voor mij. Donderdag komen me ouders me opzoeken en daar heb ik zin in. Heb die mensen toch ook al veel te lang niet gezien.
Dit was het dan weer voor deze maand en tot de volgende keer maar weer.
Willeke

Willekes Dagboek nº 4

Het leven in de natuur
Zoals jullie als het goed is weten ben ik hier om stage te lopen voor mijn opleiding ´culturele maatschappelijke vorming. Dus om mijn kennis over het organiseren van activiteiten in practijk te brengen, om te leren hoe je een website maakt etc. Maar wat ik hier onverwachts ook leer zijn eigenlijk een beetje de echte belangrijke dingen van het leven. De basis. Hoe maak je bijvoorbeeld echte pompoenensoep? Dat een composthoop aarde wordt als je maar lang genoeg wacht. Hoe kruiden groeien en hoe bijvoorbeeld erwten groeien. Hoe gieren in de lucht zweven en soms ook best een boswandeling maken op een mooie zomerdag, hoe de botten van koeien eruit zien etc.
Ook problemen lijken hier wat echter. Ze hebben niks te maken met:
• hoe laat de tram gaat (en whoepsie al over 2 minuten of aahh pas over een uur)
• wat je aan gaat trekken voor het uitgaans leven om nou is de man / vrouw van je dromen aan de haak te slaan
• parkeerproblemen
• welke kleur mp3-speler je koopt etc.

Problemen gaan ook wat meer terug naar de basis. Hier gaat het over bijvoorbeeld een baby hertje dat zijn moeder kwijtraakt omdat een hond (stiekem onze hond Milano) zijn moeder wegjaagd. Arme Mattia heeft hier een slapeloze nacht van gehad en er is nog 3 keer heen gefiets. Maar het hertje is op een gegeven moment weer opgehaald door zijn moeder. (Of daar gaan we vanuit want dat doen moeders)
Dorien vat dit alles zo samen: ¨hoe hoger je in de bergen komt hoe dieper je bij jezelf komt. En ik ben het er mee eens.

nieuws
Verder is de jarenlange droom van Dorien deze week uitgekomen! De keuken is geverfd en heeft een handigere indeling gekregen. Dit met behulp van Mattia en David.

Ook hebben we vorige week bezoek gehad van vrienden van Dorien en Jorge uit Nederland. Kay, zijn moeder en 2 dochters van 6 en 10. Een zeer internationaal gezin. Namelijk Italiaans, Duits en wonend in Nederland. We hebben deze week dus lekker talen kunnen mixen. Ook zij hebben weer een beetje gediend als vrijwilligers. Ze hebben namelijk een muur afgebroken waar zometeen alle machines doorheen kunnen voor het plaatsen van het dak van ´El Hacedor´.

Met het gebouw van El Hacedor zijn we ook weer een stuk verder. De vloeren liggen inmiddels en ook staat er nu een meter muur.

En dan het laatste nieuwtje! Gisteren, 31 mei was de opening van de expositie ¨Pino¨ in Burgos. Fransisco Pino was een visuele dichter overleden in 2002. Hij komt uit deze regio en was een zeer gewaardeerd artiest.
Andere bekende artiesten uit deze regio hebben schilderijen en beelden gemaakt geïnspireerd op de gedichten van Fransisco Pino. Deze kunstwerken heeft Imágenes y Palabras allemaal in het bezit en staan de komende 2 weken dus geëxposeerd in ¨teatro principal¨ in Burgos.

Dit waren dan weer alle nieuwtjes. Tot de volgende keer als ik jullie weer op de hoogte kom brengen van de gang van zaken hier in Aldea del Portillo de Busto.

Willeke

Willekes Dagboek nº 3

Hallo allemaal

Hier ben ik dan weer met het 3e dagboek. Dit keer ga ik een stukje schrijven over het leven als vrijwilliger bij Imágenes y Palabras.

De vrijwilligers
We wonen met elkaar in 1 huis achter het huis van Dorien en Jorge. De benedenverdieping is een plek die in principe altijd beschikbaar moet zijn voor eventuele activiteiten. Maar grotendeels hebben wij de ruimte in gebruik. Het ene deel van de beneden verdieping is gang, wc en keuken en het andere deel is de ¨activiteitenruimte¨.
Op de bovenverdieping hebben we alle 3 een eigen kamer. En daar is nog een extra kamer, een badkamer en de bibliotheek.

Hier woon ik dan met David. David komt uit Frankrijk en is een echte fransman. Luistert de hele dag franse muziek, draagt bretels, speelt accordeon, schrijft zijn brieven op een typemachine, is creatief, houdt van theaterachtige dingetjes en is een beetje een individualist, heel rustig, maar zit vol grapjes.
Dan hebben we Mattia. Hij komt uit Italié. En hij is een echte Italiaan. Een echte man zeg maar (charmeur, tilt de zwaarste dingen etc.) Mattia is ook een beetje als een jong puppie, zegt alles en is eigenlijk gewoon het tegenover gestelde van David. Maar zij gaan heel goed met elkaar om. Dat is grappig om te zien.
En dan hebben we mij nog natuurlijk. En tsja, wat zal ik daar is over zeggen. Ik denk maar gewoon niks.

En af en toe hebben we bezoek van nog wat vrijwilligers. Afgelopen 2 weken was er bijvoorbeeld een engels koppel om het team te versterken. Maar zij zijn inmiddels vertrokken naar Zuid Amerika.
Ook waren er een paar weken geleden voor 1 weekje twee vrienden uit Nederland van Dorien en Jorge, Bob en Saskia. Stiekem ook een soort vrijwilligers want ook zij hebben hard meegeholpen.
In mei komt er nog voor 1 week een ¨ex¨vrijwilliger langs en zo zullen we nog wel vaker bezoek krijgen van kortdurige vrijwilligers.

De dagindeling
Wij werken van 9 uur tot half 3 en van 5 uur tot 7 uur als zijn die laatste 2 uurtjes over het algemeen genomen een beetje losjes. Toen het nog wat kouder was stond er ´s morgens voor het werken een grote soepkom thee voor me klaar en stond het houtkacheltje aan als ik beneden kwam (klaargezet door David). Nu het wat warmer is, is deze luxe vervallen, maar vooruit, ook minder nodig. Om 9 uur gaan de mannen de bouw in en kruip ik meestal achter de computer om te kijken of er nog geïnteresseerde vrijwilligers zijn, om de “pagina web” te “updaten”, om jullie op de hoogte te houden of om artikelen in de computer te voeren, etc. Om 12 uur hebben we met ze alle even een drinkpauze.
Om half 3 komt Edo terug van school en gaan we met ze allen eten. Vaak samen met een glaasje wijn en met een lekkere lap vlees, speciaal voor Jorge.
In de avond en tijdens de siesta kijken we een film of doen we ons eigen ding (David en Mattia hun kunstprojecten en ik rommel ook wat aan) of gaan we/ik er met de fiets op uit.

In het weekend zijn we vrij en gaan we naar Burgos, een berg beklimmen op excursie (georganiseerd door Dorien en Jorge) of bedenken we een ander uitje.

De bewoners van Aldea del Portillo
Op het moment woont er in het dorp ook nog een oude vrouw van 80 die altijd voor haar huisje zit (vaak met haar brei-werkje) met haar lelijke kleine hondje, die de hele dag door hoest. Als je langs komt maakt ze altijd een kort praatje. Heeeeeeeelemaal aan de andere kant van het dorp ( 100 meter verderop) woon er ook nog een Nederlands/Spaans stel. Maar deze mensen heb ik eigenlijk nog nooit gezien. Ze zijn er wel, want hun auto verwisselt vaak van plek. In het weekend hebben we buren. Een vrolijk gezellig slagersgezin (met 1 zoon van 15) die altijd over vlees praten. Met hun eten we ook regelmatig samen.

Nieuwtjes
Door het vele regenen van de afgelopen tijd kon er vaak niet gewerkt worden in de renovatie van ¨El Hacedor¨. Maar gelukkig is er dan nog een huis dat heel oud is en waar ook nog ontzettend veel aan moet gebeuren. Dus Jorge, David en Mattia hoeven zowiezo niet uit hun neus te peuteren. In dit huis is vooral aan het dak van binnenuit gewerkt. Aan ¨El Hacedor¨ is ook wel al het één en ander gebeurd. In een gedeelte is een vloer gelegd, er wordt hard aan de muren gewerkt, etc. En een positief nieuwtje van ¨El Hacedor¨ is dat de zoon van de eerder genoemde oude vrouw in september komt helpen met het dak. Dit is zeer belangrijk omdat in november het dak erop moet zitten om de subsidie van ¨El Hacedor¨ te mogen ontvangen.

De bibliotheek is nu ook zo goed als af (mede met behulp van Saskia). De boeken moeten alleen nog in de computer gevoerd worden. En afgelopen week zijn Dorien en ik heel hard bezig geweest met de website. Morgen gaan we alle aanpassingen op het internet zetten. Dus als alles goed gaat………………… Maar dat is altijd nog maar een beetje de vraag natuurlijk met computers. Eén van de aanpassingen is dat het Hollands Dagboek er nu ook op staat! Je kan er vanaf de startpagina meteen heen. Ik zou zeggen, neem –vanaf morgen- allemaal even een kijkje http://www.imagenesypalabras.com
En dan tot de volgende keer maar weer.

Groetjes Willeke

La Aldea del Portillo de Busto, 3 mei 2007

Willekes Dagboek nº 2

Hallo allemaal

Hier is alweer het 2e deel van het nederlandse dagboek van ´Imágenes y Palabras´. Ik wil jullie dit keer graag vertellen over hoe ik Aldea del Portillo ervaar, en over de eerste culturele avond van dit jaar! Veel leesplezier!

Toen ik in Nederland me aan het voorbereiden was op mijn stage wist ik nog niet wat ik me moest voorstellen. Een dorp met 7 permanente inwoners, geen winkels en een cultureel centrum met verschillende vrijwilligers uit Europa en een kunstexpositie, 10 km verwijderd van het eerst volgende dorp en 70 km verwijderd van de eerst volgende stad. Ik bedacht me dat er vast wel iets anders was. Misschien veel touristen in de zomer periode, misschien veel inwoners in de zomer????…..Maar toch ook geen winkels. Camping dichtbij? Ik besloot er gewoon niet meer over na te denken. Gewoon gaan en doen. Dat het een hele andere ervaring zou worden waar je niet altijd de kans voor krijgt stond in ieder geval vast.
Dan kom je in Aldea del Portillo aan. Een dorpje dat op een panorama foto past als je er 10 meter van af staat, met meer ingevallen huizen dan bewoonbare huizen, met een franse vrijwilliger die zegt dat met mij erbij nu 5 mensen in het dorp wonen en temidden van alleen maar bergen. Dan sta je toch als nog een beetje raar te kijken.

Inmiddels zit ik hier een maand en snap ik waarom ´imágenes y palabras´ hier is en snap ik ook wat de vrijwilligers (en dus ook ik) hier doen.
Om in de komende jaren in het dorp een centrum te creëren die open staat voor iedereen die cultureel bezig wil zijn, zijn we met ze allen hard bezig met het renoveren van het culturele centrum ´el hacedor´. Dit culturele centrum is als het goed is volgend jaar voor de zomer af!
Er is elk jaar wel een groot project dat ´imágenes y palabras´ organiseert voor de wijde omgeving zoals beeldenexposities, vogelverschrikkerwedstrijd, culutrele treindag, filmavonden etc.
Daarnaast zijn de creatieve vrijwilligers bezig met hun eigen projecten. Zo had David (de franse vrijwilliger) afgelopen pasen in een dorp (een groot dorp) hier in de buurt een expositie van zijn tekeningen en foto´s. En in de zomer zal ik bijvoorbeeld activiteiten organiseren voor kinderen in de dorpjes in de buurt. En zo zijn er nog veel meer vrijwilligers en vrienden van Dorien en Jorge actief tijdens een jaar.

De activiteiten zijn leuk, concurrentie is er nauwelijks. Spanjaarden houden van feesten, gezelligheid, plezier en hebben ook in dit gebied behoefte aan vermaak. En daarmee zijn de activiteiten van Imágenes y Palabras geslaagd. Het gebied wordt een beetje opgefleurd door de activiteiten van ´Imágenes y Palabras´. Dit is overigens ook duidelijk te zien aan de videofilmpjes van de eerder georganiseerde activiteiten.

Zaterdag 31 februari was de algemene ledenvergadering met aansluitend een culturele avond.
Het was een geslaagde avond!!! De algemene ledenvergadring verliep rustig en vlotjes.
De plannen voor het komende jaar werden besproken. Onder andere is dit het voortzetten van de vogelverschrikkerwedstrijd en de kunstexpositie. De vogelverschrikkers worden dit jaar niet in 20 verschillende dorpjes opgesteld maar ze zullen allemaal in de buurt van Aldea komen te staan in een vogelverschrikkersroute. De kunstexpositie die nu in Aldea staat zal uitgebreid worden. Uiteraard zijn jullie allemaal uitgenodigd deze zomer!!!

Na de vergadering begon om een uur of half 10 het feest. We waren met ongeveer 20 mensen. Een bijelkaar geraapt zooitje van jong tot oud, alternatief tot netjes maar met een gemeenschappelijk doel en dat was een gezellige avond hebben en een goed feestje te gaan bouwen.
Eerst hebben we een videofilmpje gekeken over het vrijwilligerskamp van vorig jaar. Daarna hebben we gegeten met ze allen. (Een runderstoofpot en met als toetje een cake gemaakt door 1 van de gasten) De rest van de nacht werd er getrommeld (trommels die gasten ook zelf mee hadden genomen) accordeon gespeeld door David en een gast en er werd gitaar gespeeld. Om half 2 druppelde er nog een paar mensen binnen. 5 uur – half 6 was het feest dan toch echt afgelopen.
Kortom, de actieve leden zijn weer op de hoogte van alle ontwikkelingen en een nieuw cultureel jaar is begonnen.

Laatste nieuwtje is dat zondag 1 april de nieuwe vrijwilliger Mattia gekomen is. Hij is 22 jaar en komt uit Italie. Hij zal hier blijven tot en met september. Mattia tekent, fotografeert en maakt korte filmpjes.

Volgende maand kom ik weer met wat nieuwe nieuwtjes.

Groetjes en tot de volgende keer.

Willeke
Imágenes y Palabras

Willekes Dagboek

Hollands Dagboek 1

La Aldea del Portillo de Busto, 22 Maart 2007

De lente is begonnen alhoewel het voorjaar hier nog even op zich laat wachten. Voor de deuren van Aldea del Portillo ligt namelijk een meter sneeuw. Zondag scheen de zon en hebben we het partijtje van Edo nog buiten gevierd (Edo is maandag 3 jaar geworden), maar maandag tot en met woensdag nacht heeft het aan 1 stuk door gesneeuwd. Zo veel sneeuw in zo een korte tijd is er in de afgelopen 10 jaar nog niet gevallen. De sneeuw levert wat onhandigheden op maar ook zeker hele mooie plaatjes, zoals bloesem met een laagje sneeuw erop, vogelverschrikkers tot aan hun kop in de sneeuw en de bekende mooie beelden.
Nu is het opgehouden met sneeuwen en kan de lente echt gaan beginnen. Ook is Edo vanmorgen -na een uur sneeuw weg scheppen- weer voor het eerst van de week naar school gegaan.

Uiteraard staat Imágenes y Palabras niet stil. Twee weken geleden is er een vrijwilliger bijgekomen uit Frankrijk, David. David blijft hier 9 maanden en gaat helpen bij het renoveren van ´El Hacedor´. Ook is hij kunstenaar en zal hij een creatieve bijdrage leveren. David fotografeerd en tekent. Daarnaast speelt hij ook nog muziekinstrumenten waaronder de accordeon.
Eén week geleden is er nog een vrijwilliger, of eigenlijk een stagaire, bijgekomen: ik. Mijn naam is Willeke en studeer ´culturele maatschappelijke vorming´ aan de Hoge school van Utrecht. Bij Imágenes y Palabras zal ik de komende 5 maanden stage gaan lopen. Ik zal hen vooral ondersteunen met administratieve werkzaamheden, helpen met het opzetten van de bibliotheek, activiteiten organiseren voor kinderen uit de omgeving en uiteraard het Hollands dagboek bijhouden.
Over 2 weken komt er nog een vrijwilliger uit Italië, Mattia. Hij is afgestudeerd aan de kunstacademie en zal net als David helpen met de renovatie en een creatieve bijdrage leveren.

Zaterdag 31 Maart openen wij het seizoen met een culturele avond. Het wordt een feestelijke avond met eten, film en uiteraard accordeonmuziek van David.

Ik ga gauw weer verder dus tot de volgende keer maar weer, wanneer ik onder andere zal vertellen hoe deze culturele avond is verlopen.

Groetjes

Willeke